Al in de jaren tien van de vorige eeuw beschreef de Russische formalist Viktor Sjklovski hoe onze waarneming van de werkelijkheid, en de uitdrukking daarvan in taal, steeds verder geautomatiseerd raakt. […] Met andere woorden, echte waarneming vindt steeds minder plaats. We geloven het wel, wat we zien, daar hoeven we niet voor te kijken. […] Kunst is in staat om de automatisering te doorbreken en de waarneming weer als nieuw te maken.

Miriam Rasch, Frictie 2020

Als mensen hebben we vaak de neiging om bij het handelen of oordelen de open ruimte waardoor dit handelen en oordelen mogelijk is, op voorhand in te vullen. Doorgaans gebeurt dit ongemerkt, zegt Zhuangzi, onder invloed van ingeslepen patronen om de dingen te beschouwen als “dit” of “dat.” […] Zhuangzi’s oefenweg is erop gericht om dit bewuste en onbewuste “filteren” van wat zich voordoet ten eerste bij jezelf te leren herkennen, en ten tweede op te schorten, zodat de ruimte om waar te nemen en te handelen er niet meteen al door wordt ingenomen en geblokkeerd.

Woei-Lien Chong, Filosofie met de Vlinderslag 2016